Co to jest fork?

Kryptowaluty, takie jak bitcoin i ethereum, są obsługiwane przez zdecentralizowane, otwarte oprogramowanie, które każdy może współtworzyć, zwane łańcuchem bloków (blockchain). Nazwano je łańcuchami bloków, ponieważ dosłownie składają się z bloków danych (wyobraź sobie bardzo długi pociąg), które można prześledzić aż do pierwszej transakcji w sieci. W związku z tym, że są to systemy typu open source, polegają one na społecznościach, które utrzymują i rozwijają ich podstawowy kod.

Do forka dochodzi zawsze wtedy, gdy społeczność wprowadza zmiany w protokole łańcucha bloków, czyli podstawowym zestawie reguł. Kiedy tak się dzieje, łańcuch rozdziela się i tworzy drugi łańcuch bloków, który posiada taką samą historię jak ten pierwotny, ale zmierza w nowym kierunku.

Dlaczego to ważne?

Większość walut cyfrowych jest zarządzanych przez niezależne zespoły programistów odpowiedzialne za zmiany i ulepszenia sieci. Podobnie ma się sprawa ze zmianami w protokołach internetowych, dzięki którym przeglądanie stron internetowych z biegiem czasu staje się coraz lepsze. Czasami do forka dochodzi w celu zwiększenia bezpieczeństwa kryptowaluty lub dodania do niej kolejnych funkcji. 

Twórcy nowej kryptowaluty mogą także wykorzystać fork do stworzenia zupełnie nowych coinów i ekosystemów.

• Soft fork: Soft fork należy traktować jak „aktualizację oprogramowania” łańcucha bloków. O ile zostanie zaadaptowany przez wszystkich użytkowników, staje się nowym zestawem standardów dla danej waluty. Soft forki używano do wprowadzania nowych cech lub funkcji, zazwyczaj na poziomie programowania zarówno w przypadku bitcoina, jak i ethereum. W związku z tym, że rezultatem jest pojedynczy łańcuch bloków, zmiany są wstecznie kompatybilne z blokami sprzed forka. 

• Hard fork: Hard fork ma miejsce, gdy kod zmienia się do tego stopnia, że nowa wersja nie jest już wstecznie kompatybilna z wcześniejszymi blokami. W tym scenariuszu łańcuch bloków dzieli się na dwie części: pierwotny łańcuch bloków i nową wersję zgodną z nowym zestawem reguł. W ten sposób powstaje zupełnie nowa kryptowaluta, z której wywodzi się wiele znanych coinów. Kryptowaluty, takie jak bitcoin cash i bitcoin gold, wyewoluowały z oryginalnego łańcucha blokowego bitcoina poprzez hard fork. 

Dlaczego dochodzi do forków?

Jak każde oprogramowanie, łańcuchy bloków wymagają aktualizacji z powodów, takich jak:

• dodanie funkcji,

• przeciwdziałanie zagrożeniom bezpieczeństwa,

• rozstrzygnięcie różnicy zdań w społeczności na temat kierunku rozwoju kryptowaluty.

Jak forki nadal zmieniają krajobraz kryptowalut?

• Łańcuch blokowy Ethereum przeznaczono do obsługi „inteligentnych kontraktów”. Są one elementami kodu, które automatycznie wykonują zestaw wcześniej ustalonych działań, gdy określone kryteria zostaną spełnione. Inteligentne kontrakty znajdują zastosowanie we wszystkim: od gier poprzez narzędzia logistyczne aż do zdecentralizowanych aplikacji w branży zdecentralizowanych finansów (DeFi dapps). 

• W związku z tym, że jest to platforma, na której działają wszystkie te aplikacje, można postrzegać łańcuch bloków Ethereum jako coś podobnego do systemu operacyjnego komputera. Zgodnie z tą analogią różne forki Ethereum – Ethereum, Ethereum Classic, Ethereum 2.0 – są jak nowsze wersje systemu operacyjnego, które mają więcej funkcji lub większą wydajność od poprzednich wersji. 

• Starszy fork może pozostać stabilną, sprawdzoną platformą, a nowszy może zaoferować programistom zupełnie nowe sposoby interakcji. (Starsze i nowsze wersje ostatecznie mogą się połączyć lub dalej ewoluować niezależnie od siebie).  

• Soft fork należy traktować jako „aktualizację oprogramowania” (jak wtedy, gdy telefon prosi o aktualizację do najnowszego systemu operacyjnego), a hard fork jako zupełnie nowy system operacyjny (tak jak Linux i Mac OS wyewoluowały z liczącej pół wieku platformy UNIX).